Η συγκλονιστική βιογραφία που περιγράφει με τόση γλαφυρότητα τη μορφή του πονεμένου αγίου της Αίγινας, του Αγίου Νεκταρίου, που άφησε στον εικοστό αιώνα βαθιά χαραγμένα τα ίχνη της ταπείνωσης, της καρτερίας, της σιωπής και της ελπίδας.
Ο άνθρωπος που αφιερώθηκε στον Χριστό εγκαταλείποντας κάθε γήινο. Μόνος προσανατολισμός του ο Θεός. Τίποτα δεν μεσολαβούσε ενδιάμεσα ώστε να διακόψει αυτή τη σχέση. Γι' αυτό και ο κύριος τον κάλεσε κοντά του αποκαλώντας τον <<Άνθρωπο του Θεού>>.
Τρία γνήσια παλληκάρια του Χριστού έμποροι-ναυτικοί στο επάγγελμα ζουν κάτω από τον τουρκικό ζυγό. Όμως οι ψυχές τους ελεύθερες αγαπούν την πατρίδα τους και είναι έτοιμες να ομολογήσουν την πίστη τους στον Ιησού. Αποκορύφωση ο μαρτυρικός τους θάνατος.
Ο Άγιος Κωνσταντίνος στα δίσεκτα χρόνια της τουρκοκρατίας γύρω στα 1.800 μ.χ. με το εκούσιο μαρτύριό του, ξεπλένει με το νεανικό του αίμα το στίγμα της επιπόλαιας πράξης του, του εξισλαμισμού του, που αναγκάστηκε να υποκύψει σε καιρούς ανέχειας και στέρησης. Στη σωτηρία του, σημαντικό ρόλο διαδραματίζει η πιστή και γενναία Υδριώτισσα κυρα-Μαρίνα,η μητέρα του.
Το οδοιπορικό του σεμνού βλαστού της Κορίνθου, πρωταγωνιστού στο κίνημα των Κολλυβάδων, που ποθεί την ισάγγελη πολιτεία και διανύει την τεθλιμμένη οδό. Το 1764 εκλέγεται Ιεράρχης συνέπεια της αρετής του. Ταπεινώνεται ειρηνικά, αγαπά μακρόθυμα, υπομένει ανεξίκακα.
Η σύζυγος του Αυτοκράτορα του Βυζαντίου Θεοφίλου. Φάρος σε χρόνους δίσεκτους όπου ο δαίμονας των αιρέσεων ταλάνιζε το πολυβασανισμένο Βυζάντιο. Η Θεοδώρα έγινε στύλος της Ορθοδοξίας με την αναστήλωση των Αγίων εικόνων.
Ο Διοκλητιανός με το φοβερό διωγμό του ποτίζει τη γη με το αίμα χιλιάδων χριστιανών. Ο Τιμόθεος και η Μαύρα δύο νέοι της Θηβαΐδας ενώνονται με τα δεσμά του γάμου και συγχρόνως με το στεφάνι του μαρτυρίου.
Στο πρόσωπο της Οσίας χαράσσεται το προνόμιο που έχει κάθε χριστιανός, η μετάνοια. Η αυταπάρνηση κάθε εγκόσμιου και οι κακουχίες της ερημίτισσας Μαρίας μαζί με τα εκ βαθέων δάκρυα της μετάνοιας την τοποθέτησαν μεταξύ των Αγίων της Εκκλησίας μας.
Το ευλογημένο νήπιο με τα θεϊκά δείγματα από τα πρώτα βήματά του. Ο ταπεινός που ακουμπούσε ολόκληρος πέρα για πέρα στα προστάγματα του Θεού. Ο Άγιος που συμπαρίσταται στους ναυτικούς μας που τον επικαλούνται καθημερινά. Δίκαια ο ψαλμωδός τον αποκαλεί <<κανόνα πίστεως, εικόνα πραότητος, εγκρατείας διδάσκαλο>>.
